Gubernia Lyaux

Rasą dominującą w Guberni są oczywiście ludzie ze Złotego Cesarstwa. Różnorodni pod względem koloru włosów czy oczu, jednak w większości gatunek biały; stanowią oni ogromną większość w strukturze etniczno-rasowej Lyaux i to oni jako pierwsi przybyli na nowy kontynent w ramach ekspedycji cesarskiej. Drugą - nieco mniej liczną rasą - są krasnoludy. Nikt lepiej nie zna się na liczeniu pieniędzy niż brodacze z kraju Reynalda II, nikt też nie zna lepszych od nich rzemieślników czy też handlarzy. Trzecią grupą rasową są niziołki, które to znane są ze swoich zdolności wywiadowczych i szpiegowskich, stanowiąc tym samym nieodłączną i potrzebną część Guberni. Nie należy ich mylić z gnomami, które też są w Lyaux obecne i uznaje się ich za fundament lyauxańskiej myśli wynalazczej; utalentowani uczeni oraz pionierzy technologiczni. Ostatnią wartą wspomnienia rasą są elfy, znane ze swojego zamiłowania do sztuki oraz wrodzonego talentu do magii.
Wszystkie te rasy żyją ze sobą w ogólnie panującej zgodzie i tolerancji wobec siebie nawzajem, przedłużając wielokulturową tradycję Złotego Cesarstwa. Żadna z tych ras nie jest umiejscowiona niżej czy wyżej w hierarchii społecznej, każda konkretna jednostka jest w stanie się wybić i awansować w drabinie klasowej, niezależnie od swojego pochodzenia czy rasy.

Gubernia Lyaux jest de iure gubernatorstwem podporządkowanym Złotemu Cesarstwu; na jej czele stoi Gubernator, który wybierany jest na dożywotni termin spośród rodziny cesarskiej przez Radę Pięciorga, złożoną z przedstawicieli każdej z ras zamieszkującej ten kraj i mianowaną spośród kandydatów w Senacie przez głowę państwa. Sama pozycja Gubernatora jest jednak uzależniona - przynajmniej tak się stało przy wyborze pierwszego gubernatora - od woli cesarskiej. Uprawnienia głowy państwa w Guberni są ograniczone zarówno poprzez drugi organ egzekutywy jakim jest Rada Pięciorga oraz Senat, który to jest organem ustawodawczym gubernatorstwa. Warto też oczywiście wspomnieć o ustanowionej przy formalnym założeniu państwa Karcie Gwarancji, ustawie zasadniczej potwierdzającej podstawy ustroju oraz gwarantowanych w państwie wolności wyznania, przekonań czy też słowa, a także zaznaczającej, że Gubernator Lyaux musi pochodzić z rodziny cesarskiej.
Bardzo ważnym elementem Senatu - organu wybieranego za sprawą głosowania w dzielnicach miasta na okres lat pięciu - są istniejące tam stronnictwa zwane Koteriami, ugrupowaniami zrzeszającymi senatorów o podobnych interesach czy przekonaniach politycznych. Są to między innymi:
- Koteria Gubernatorska, tj. towarzystwo będące zapleczem politycznym obecnie panującego Gubernatora;
- Koteria Republikańska, ugrupowanie dążące do zmniejszenia uprawnień i prerogatyw Gubernatora i zwiększenie roli Senatu w kwestii rządzenia krajem;
- Koteria Rojalistów, konserwatywna grupa postulująca utworzenie ustroju monarchicznego w Lyaux.
Oczywiście mimo rozbieżnych interesów wszystkie Koterie starają się dążyć do porozumienia drogą kompromisu, mając na sercu dobro ekspedycji na nieznanym kontynencie. Sam gubernator jest obecnie tzw. "zwornikiem ustroju" państwa, balansując pomiędzy frakcjami oraz pełniąc rolę arbitra przy poważniejszych rozbieżnościach zdań w samym Senacie czy też Radzie Pięciorga.
Poważniejsze zmiany w kwestii ustroju państwa, jak na przykład zmiana brzmienia jakiegokolwiek fragmentu Karty Gwarancji, wymaga referendum w samym mieście. Jest to referendum tzw. "podwójnej większości", gdzie głosy podlicza się całościowo oraz w poszczególnych dzielnicach; jeśli zarówno większość dzielnic, jak i większość obywateli opowiedziała się za zmianą, wtedy też Senat przystępuje do prac nad poprawkami do danej ustawy czy innego aktu prawnego.

Ośrodek władzy i gospodarki jakim jest samo miasto stołeczne poniekąd stanowi wzór dla całości gubernatorstwa. W kwestiach handlu, rzemiosła czy sztuki dużo do powiedzenia mają lokalne gildie kupieckie oraz cechy rzemieślników oraz artystów. Pojęcie pańszczyzny czy ludności "niewolnej" jest dla Lyauxańczyków abstrakcją. Chłopstwo jest uwłaszczone, w większości przypadków posiadając własną ziemię bądź też dzierżawiąc ją od właściciela ziemskiego lub aparatu państwowego.
Sprawnie działająca biurokracja i przejrzysta forma pobierania podatków - z czego podstawowym podatkiem jest pogłówne o ustalonej rozsądnej wysokości - skutkuje stabilnym i wyważonym systemem gospodarczym w Lyaux.
Oczywiście w początkowych fazach rozwoju ekspedycji Lyaux polegało na wsparciu finansowym ze strony metropolii, jednak z czasem stało się quasi-samowystarczalne w kwestiach gospodarczych; niemniej jednak stare kontakty z fundatorami ekspedycji oraz stolicą cesarską pozostały.

Trudno mówić o jednolitej kulturze w państwie będącym takim tyglem kulturowym i czerpiącym z multikulturalizmu Złotego Cesarstwa garściami; warto przede wszystkim wspomnieć o wysoko rozwiniętej sztuce i artystach wszelakiego rodzaju i rasy - w tej kwestii jednak prym wiedzie elficka mniejszość na terenie Lyaux. Lyauxańczycy miłują ballady, pieśni czy inne przejawy piękna w dyscyplinach artystycznych.
Wysoko rozwinięte pod tym względem społeczeństwo ma też swoje ciemne strony; istoty spoza Lyaux na nieznanym kontynencie uznaje się za barbarzyńców, jednak głównym filarem polityki wobec tych osób jest próba ich zasymilowania i ucywilizowania na modłę cesarską.
Oczywiście ośrodkiem kultury i oświecenia jest miasto Lyaux, będące stolicą państwa; w mowie potocznej przyjęło się nazywanie go "Słonecznym Miastem" z racji sprzyjającego klimatu przypominającego śródziemnomorski i wysokiego nasłonecznienia przez większość roku. Miasto gubernatora położone jest nad zatoką nazwaną imieniem Reynalda i stanowi punkt łączności pomiędzy ekspedycją a metropolią. Strategiczne położenie oraz wcześniej wspomniana naturalna zatoka sprawiają, że Lyaux aspiruje do bycia centrum handlu na wschodzie odkrytego kontynentu.
W samym Lyaux nie występuje też nic, co miałoby znamiona dyskryminacji religijnej, rasowej czy też płciowej. W myśl kultywowania tradycji Złotego Cesarstwa każdy, niezależnie od wcześniej wspomnianych cech, cieszy się byciem obywatelem Guberni i jest z tego dumny; wolne obywatelstwo, gwarantujące szereg praw i wolności w granicach państwa jest największą wartością dla przeciętnego Lyauxańczyka.
Niniejsza kultura to odzwierciedlenie fundatora ekspedycji, to jest Wolnego Miasta Hauteroix, będącego częścią Złotego Cesarstwa. Znane jest z ogromnej populacji wszelakich ras, kultur i wyznań.

Jedynym ograniczeniem w hierarchii Lyaux jest posiadanie obywatelstwa lub też nie - to podstawowy rozgranicznik jeśli chodzi o usytuowanie w drabinie społecznej. Wolni obywatele mają prawo i możliwość awansu w hierarchii, jednak sama ta gwarancja nie jest nigdzie skodyfikowana; jest przyjęte zwyczajowo, że istoty ubiegające się na przykład o dany urząd są selekcjonowane na podstawie posiadania wcześniej wspomnianego obywatelstwa i przychylniej, oczywiście, patrzy się na tych cieszących się obywatelstwem. Sama kwestia uzyskania takowego jest procedurą dosyć czasochłonną, bowiem wymaga mieszkania na terenie Guberni przez przynajmniej rok i braku jakichkolwiek problemów z obowiązującym prawem oraz prowadzeniem własnej dzialalności czy też byciem zatrudnionym w jakimkolwiek sektorze gospodarki Lyaux.

CECHY SPOŁECZEŃSTWA

Społeczeństwo Lyaux jest mieszane, ceni sobie wolność i specjalizuje się w rzemiośle.

W Lyaux drogą tygla kulturowego mamy do czynienia z wieloma wierzeniami; państwo toleruje i uznaje wszystkie te, które nie są postrzegane jako barbarzyńskie; oczywiście zabrania się jakichkolwiek ofiar z myślących istot i stosowania przemocy wobec innowierców. Jest to kolejne odzwierciedlenie tolerancji religijno-kulturowo-rasowej, obecnej w większości Złotego Cesarstwa, a w szczególności na terenie miasta-fundatora ekspedycji.
Z ważniejszych lokalnych bóstw należy wyróżnić:
- Kult Gryfa, zakładający posłuszeństwo i lojalność wobec rodziny cesarskiej, szczególnie popularny wśród członków skrajnego stronnictwa Koterii Gubernatorskiej oraz Koterii Rojalistycznej;
- Panteon, politeistyczny kult bóstw m.in. rzemiosła, wojny czy urodzaju, będący tradycyjnym wyznaniem ludzi w Złotym Cesarstwie, zakładający między innymi składanie ofiar z dóbr bądź zwierząt dla urodzaju i powodzenia w danym zawodzie;
- Kamienny Ojciec, krasnoludzki kult przodków, gloryfikujący zasłużonych w historii danego krasnoludzkiego klanu;
- Postęp, gnomia filozofia życia i myśl racjonalistyczna, konik dla prawdziwych gnomich wynalazców, myślicieli i uczonych;
- Karmazynowa Dama, elficka bogini piękna, zmysłowości i sztuki, pod której patronatem najczęściej funkcjonują gospody, karczmy czy inne domy zabaw.
Samo Lyaux nie ma określonej religii "państwowej", traktując na równi wszystkie z nich i uznając, że to sprawy należące do sumienia każdej jednostki z osobna.

Początków Lyaux należy doszukiwać się w pierwszej ekspedycji Złotego Cesarstwa, która miała miejsce przeszło osiemset lat temu i stanowiła fundament dla dzisiejszej, sprawniejszej ekspedycji i kolonizacji odkrytych terytoriów; pierwsza ekspedycja pionierów eksploracji co prawda wyruszyła z inicjatywy cesarskiej, a nie Wolnego Miasta Hauteroix, ale wszelkie zapiski, dzienniki wojskowe i pionierskie zostały zmagazynowane w tym właśnie mieście i stanowiły inspirację dla drugiej ekspedycji. Wolne Miasto Hauteroix w szczególności było zainteresowane kolonizacją tych terytoriów z racji rosnącego przeludnienia w tejże metropolii oraz możliwością odkrycia rynku zbytu. Cesarski problem licznego potomstwa również został poniekąd zażegnany w ten sposób; urzędującym w ramach funkcjonowania Hauteroix legatem cesarskim - a więc niezależnym obserwatorem i przedstawicielem władzy centralnej - była najmłodsza córka Reynalda II, Almaide Tascillenet, znana z niezwykłej urody, zamiłowania do intryg pałacowych oraz ciesząca się osobistą sympatią swojego ojca spośród wszystkich dzieci. Hauteroix chciało się poniekąd pozbyć ambitnej córki, która często nieformalnie ingerowała w sprawy wewnętrzne miasta i zamienić ją na bardziej "wygodnego" legata, toteż zaproponowano jej sfinansowanie ekspedycji na odkryty przeszło osiemset lat temu kontynent. Almaide ofertę przyjęła i zaraz po przybiciu do brzegów dzisiejszej Zatoki Reynalda na statku "Czarny Gryf" wybrana została na Pierwszą Gubernator przez współtowarzyszy ekspedycji, a niedługo potem powstał pierwszy gród będący obecnie rozbudowanym i pięknym wizualnie pałacem gubernatorskim w Lyaux. Ambicje Pierwszej Gubernator nie znają granic poza jej własną wyobraźnią, a czy jej plany zostaną zrealizowane - tego póki co nie wie nikt.

Obecnie panującym Gubernatorem jest Pierwsza Gubernator Almaide Tascillenet, najmłodsza córka cesarza Reynalda II Tascilleneta. Osoba niezwykle ambitna i widząca okazję do wzrostu własnego znaczenia na dworze za sprawą ekspedycji na nieznany kontynent i możliwości zbudowania zaplecza politycznego, gospodarczego i militarnego dla osiągnięcia własnych celów w ramach cesarskiej sceny intryg.
Cechy:
- podstępny;
- idol tłumów.

FARLIN RIGGS - przedstawiciel niziołków w Radzie Pięciorga, szef wywiadu;
LOGDAR BLACKHAMMER - przedstawiciel krasnoludów w Radzie Pięciorga, reprezentant cechów rzemieślniczych;
LADY VELIA - przedstawicielka elfów w Radzie Pięciorga, mecenas sztuki i właścicielka jednego z najbardziej znanych domów publicznych w Lyaux;
ARTWIN APFELBAUM - przedstawiciel gnomów w Radzie Pięciorga, uznany badacz kontynentu i uczony, wynalazca;
ALBERIC DE HAUTEROIX - przedstawiciel ludzi w Radzie Pięciorga, lojalista Pierwszej Gubernator, odpowiada za łączność z metropolią.

HEROSI



SIR THELMAR DE LASSE - utalentowany młody dowódca wojskowy, rycerz z prastarego i szanowanego rodu w Złotym Cesarstwie.



ISAIAH GELTWEISS - gnomi mag, specjalista z dziedziny rzeczy nadnaturalnych i metafizycznych.

Wojsko Guberni to zawodowa, profesjonalna armia, która jest przy okazji bardzo różnorodna pod względem przeznaczenia. Uświadczy się ciężkozbrojną kawalerię na równi z lekkozbrojną, piechotę - ciężką jak i lekką - oraz łuczników. Złożona z wielu ras i dostosowana pod nie tak, by za sprawą predyspozycji gatunkowych dany żołnierz mógł dać z siebie jak najwięcej. Toteż na przykład niziołki znane są z procarzy czy harcowników, elfy z łuczników o sokolim oku, krasnoludy z ciężkiej piechoty, a kawaleria to głównie ludzie. Korzysta się w armii z tradycyjnych wzorców armii cesarskiej, której niezliczone podboje przyniosły ogromne doświadczenie i wiedzę militarną.

Magia w Lyaux ma zastosowanie wszechstronne, jak na naród polimatów przystało. Magowie ekspedycji nie wyróżniają się niczym szczególnym na tle dziedzin magii, ale w każdej mają coś do powiedzenia. Stosuje się ją głównie w działaniach wojskowych czy badawczych, ale rzadko kiedy na co dzień. Należy pamiętać, że najczęściej magowie to też wybitni filozofowie i myśliciele.

Nie bez powodu Lyaux zwane jest Słonecznym Miastem; okolica słynie z łagodnego i sprzyjającego osiedlaniu się klimatu, który można porównać do wcześniej wspomnianego klimatu śródziemnomorskiego. Okolice stolicy to najczęściej piaszczyste wybrzeża, oliwne gaje i trawiaste pagórki porośnięte makią.