Leif Siwowłosy

Za ojca Nordmannów i ich prawodawcę uważa się Leifa Siwowłosego, którego historia zaczyna się na zaginionej już wyspie Skafaltar. Matką Leifa była jedna z kobiet-wojowniczek, która zdobyła uznanie i zainteresowanie samego Skatnirra. Z tego zainteresowania narodził się właśnie Leif. Nikt oprócz Leifa, jego matki Fryghid i Skatnirra nie wiedział o tym wydarzeniu, nawet boskie rodzeństwo Króla Chmur. Skatnirr potajemnie odwiedzał Fryghid i swojego syna, a inni ludzie przebywając w domu Leifa znało Skatnirra jako wojownika Aescelwina. Skatnirr zapewnił swojej ludzkiej rodzinie szczęście i dostatek, a do tego sam przyuczał Leifa wielu rzemiosł - w tym władania bronią, zielarstwa, czytania i pisania oraz wiedzy o świecie. Leif miał naturalny talent do pogłębiania swojej wiedzy, a do tego potrafił pięknie przemawiać. Był też niezwykle pracowity, dlatego też gdy osiągnął wiek dojrzały, odszedł ze swego domu i zaczął wędrować po świecie.

Na kanwie tych wędrówek powstać miało wiele legend, które do dzisiaj są powtarzane i opiewane w pieśniach przez Nordmannów. Najsłynniejsze z nich to między innymi opowieść o smoku Tylgnirze, któremu Leif odebrał skarb, odpowiadając na wszystkie zagadki smoka a następnie pokonując go w kości. Inną, bardziej ponurą pieśnią jest historia Leifa i Drużyny Dwunastu Wojowników, którą Leif musiał pokonać w walce - a niezwykle było mu ich żal, gdyż byli to jego przyjaciele a do tego honorowi nordmańscy wojownicy, zwiedzeni jednak przez złą istotę, która objawiła się im w postaci lisa. Najsłynniejszą (i kończącą indywidualne wędrówki Leifa) jest romantyczna historia o Leifie i Sungifu - jego żonie. Sungifu była córką hiarla jednego z skafaltarskich miast, nękanego przez bandę chciwych olbrzymów. Hiarl, aby ocalić miasto, zdecydował się oddać Sungifu bandzie olbrzymów. Na szczęście Sungifu i miasto uratował Leif, który przybył i podstępem pokonał bandę gigantów. Przebrał się w kobiecy strój i podał się olbrzymom za Sungifu. Olbrzymy początkowo miały wątpliwości, dlaczego ludzka kobieta ma brodę? Leif wytłumaczył im jednak, że jest córką Hiarla, a piękność córek potężnych ludzi jest zwykle przeceniana. Olbrzymy uznały wytłumaczenie Leifa za przekonywujące. Zaprowadziły go do swojej kryjówki i zażądały od Leifa przygotowania im posiłku. Leif im go przygotował, ale posiłek był niezwykle obfity a do tego wywoływał ogromne pragnienie. A pragnienie olbrzymy zdecydowały zaspokoić się alkoholem. Leif, będąc doświadczonym i sprytnym wojownikiem nie miał sporych problemów z wybiciem bandy gigantów - ułatwiał mu to też fakt że giganty zwyczajnie go nie zauważały i biły się między sobą. Zwycięski powrócił do miasta, a hiarl nagrodził go ręką swojego jedynego dziecka, czyli córki Sungifu i ustanowił go swoim dziedzicem.

Sungifu miała dać Leifowi trzech synów i dwie córki. Sam Leif jako hiarl miasta Milsburh doprowadził osadę do bogactwa i uznania w nordmańskim świecie. Milsburh wkrótce zaczęło przewodzić wszystkim innym nordmańskim miastom a Leif w środowisku hiarlów stał się pierwszym pośród równych. Nic dziwnego, że to on przewodził negocjacjom śmiertelników z boskim triumwiratem. Leif zdołał uzyskać od bogów przymierze, a w trakcie wspólnego celebrowania traktatu, bóg Skatnirr wyznał wszystkim ludziom i bogom iż to on skrywał się pod postacią woja Aescelwina. Ten akt doprowadził do jeszcze większego wzrostu reputacji Leifa u Nordmannów. Leif miał pomyślnie sprawować władzę przez następne dwadzieścia lat od momentu zawarcia przymierza między bogami a ludźmi, aż do momentu gdy zauważono że wyspa Skafaltar zaczyna się topić. Bogowie wtedy zaoferowali Nordmannom możliwość przeniesienia się na nowy ląd, co ludzie oczywiście zaakceptowali. Leif zarządzał ewakuacją wszystkich Nordmannów z wyspy i miał ich doprowadzić do dzisiejszego Ventheimu.

Gdy dopłynęli do ventheimskich wysp, Leif stwierdził że Nordmannowie aby jak najbardziej zwiększyli swą potęgę i rozmnożyli się po całym świecie, to nie wolno im zezwolić na całkowite ujednolicenie ludu. Dlatego też Siwowłosy zdecydował się podzielić wszystkich Nordmannów na trzy klany - Klan Młota, Klan Kruka i Klan Burz. Władzę nad Klanem Młota objął jego drugi syn, Karr, znany jako wielki kowal i mistrz rzemiosła, a nad Klanem Burz - Aescel, słynny wojownik i.. rolnik. Klan Kruka natomiast miał przypaść samemu Leifowi, a następnie jego pierworodnemu synowi, Fegnirowi. Leif umrzeć miał dziesięć lat po przybyciu Nordmannów do Ventheimu, a żyć miał siedemdziesiąt lat.

Mówi się o nim różne rzeczy. Przykładowo przydomek Siwowłosy został mu nadany nie z powodu bardzo długiego życia, ale z tego że zaczął siwieć już za młodu. Powiadano że to z powodu jego wiedzy. Leif wielkim szacunkiem darzył kruki - jego ulubione zwierzęta i towarzyszy. Według podań, kruki miały podpowiedzieć Leifowi rozwiązanie jednej z zagadek smoka Tylgnira, której Siwowłosy akurat nie był w stanie rozwiązać. Toteż nic dziwnego że jego własny klan otrzymał swą nazwę od tych mądrych ptaków. Leif uznawany też jest za wynalazcę nordmańskich run, a następnie napisanie wielu dzieł dotyczących prawa i nakazów wiary. Przypisuje mu się założenie Gotisholmu. Opowiada się też, jakoby Leif miał wyjść z Niebiańskich Hal i wcielić się w późniejszego, pierwszego legendarnego Wysokiego Króla Ventheimu.