Administracja

1. Przystań Alrona (Księstwo Namorza)

Największa stocznia oraz największy port znajduje się właśnie w Przystani Alrona. Tutejsi szkutnicy wiele lat doskonalą swoje umiejętności, przykładem tutejszej myśli technicznej są na przykład metalowe okucia na statkach, które znacznie wzmacniają drewnianą konstrukcję, czy też projektowanie ładowni w taki sposób aby były znacznie bardziej pojemne. Jedynie tutaj znajduje się sprzęt pozwalający na produkcję takich właśnie ulepszeń statków. Port jest w stanie przyjąć i obsłużyć bardzo duże ilości statków handlowych, obecnie jednak obsługuje głównie kutry rybackie wyruszające w morze nie ze względu na niewielką ilość statków handlowych ale ze względu na ogromny popyt na ryby.
Na wsi dominuje chów zwierząt, pasza jest łatwo dostępna, a popyt na mięso nigdy nie maleje.

2. Alronet

Stolica królestwa to najbardziej ruchliwe miejsce w całym państwie, każda licząca się organizacja ma tutaj swoje miejsce, a obywatele stale się gdzieś spieszą. Grube mury okalające stolicę, a także umocnienia obronne zapewniają bezpieczeństwo swoim mieszkańcom. Plac targowy jest w stanie pomieścić ogromną ilość straganów Tozgirskich handlarzy, którzy przybywając z róznych części kraju oferują tutaj swoje towary. Największą atrakcją miasta jest jednak Wielka Arena na której organizowane są co jakiś czas walki, na tą okazję zjeżdża się wielu Tozgirczyków, mimo sporej opłaty za wstęp, każdy z mieszkańców był tutaj co najmniej raz w swoim życiu. Zyski z walk na arenie są dość znaczne i przekraczają koszty utrzymania tego obiektu, sporo pieniędzy trafia więc do skarbu państwa, z tej też prostej przyczyny "pielgrzymka" do stolicy aby obejrzeć igrzyska na arenie uważana jest za "patriotyczny obowiązek".
Tutejsze ziemie charakteryzuje dobry profil glebowy, uprawia się tutaj więc nie tylko pszenice ale również warzywa takie jak ziemniaki lub rzepa. Ponieważ warzywa to produkt pierwszej potrzeby generujący spore zyski, niektórzy korzystając z okazji stworzyli wielkie majątki ziemskie, jednymi z największych właścicieli ziemskich są Pan L. słynący ze swojego monopolu na rzepę, a także Pan O. zatrudniający najemników do obrony jego ziem ze względu na sporą odległość od miasta.

3. Hrabstwo Meerlandu

Hrabstwo Meerlandu znajduje się we władaniu Grafa Hansa von Gottenburga. Jest on kompetentnym władcą, dobrze wykonuje swoje obowiązki, a jego obywatele nie składają żadnych skarg, poza tym nie jest zbyt interesującą postacią. Największym miastem jest Bernsthafen będące miastem kupieckim. Słynie ono ze sprzedaży dużych ilości bursztynu i bursztynowej biżuterii. Zadziwiające jest to ile zastygłej przed tysiącami lat żywicy morze wyrzuca na brzeg. Bursztyn znany ze swoich leczniczych właściwości jest bardzo pożądanym towarem wśród wyższych jak i niższych klas tozgiru. Bursztyn jest naturalnie obrabiany na miejscu, miasto to słynie bowiem również ze zręcznych jubilerów.

4. Tezeria

Na tych terenach znajdują się kopalnie gliny i warsztaty rzemieślnicze, które ten surowiec przetwarzają. Produkuje się tutaj zarówno wyroby ceramiczne jak i cegły, które są dalej rozprowadzane w pozostałej części kraju. Stolica tych ziem to miasto portowe Selid. Mieszkańcy dzięki swoim wyrobom nie mogą narzekać na niedobór gotówki, przez co miasto aspiruje do bycia stolicą kulturową królestwa. Bogatsi kupcy chętnie inwestują w dzieła młodych artystów, a w ostatnim czasie została zbudowana również akademia sztuk pięknych dzięki czemu, każdy ma szansę na rozwijanie swojego artystycznego talentu, jeśli oczywiście ma na to pieniądze.

5. Oberland

Położone na północ od Tezerii ziemie obfitują w różnego rodzaju rudy żelaza i węgiel, a to przyczyniło się do mocnego uprzemysłowienia tego regionu. Produkuje się tutaj właściwie wszystko co może być wykonane z żelaza, a kilka zakładów specjalizuje się nawet w produkcji stali, którą zręczni kowale obrabiają w potężne zbroje i oręż. Ponadto znajduje się tutaj pierwsza i jak na razie jedyna akademia wojskowa w kraju, gdzie synowie bogatszej szlachty uczą się strategii, logistyki i wszystkich innych przymiotów potrzebnych do prowadzenia działań wojennych.

6. Sadar

Mimo usilnych starań podczas karczowania lasu, ten szybko odrasta i zastępuje stare drzewa nowymi, właśnie dlatego księstwo to nazywa się tak, a nie inaczej. Z naturą ciężko się walczy, można ją jednak wykorzystać, dzięki praktycznie nieograniczonemu dostępowi do odnawialnych surowców, manufaktury i zakłady ciesielskie pracują pełną parą, a drwale mają pełne ręce roboty podczas wycinki tutejszego lasu. Duże zalesienie to także gratka dla myśliwych, Tozgirscy możni od czasu do czasu organizują polowania w tych lasach w nadziei na upolowanie białego jelenia. Sadarem i okolicznymi ziemiami włada Książę Herrik I Myśliwy, właściwie poza polowaniami nie bardzo interesują go sprawy jego ziem. Jedynym obowiązkiem księcia jest tutaj właściwie zbieranie podatków i przekazywanie ich skarbowi państwa, bierna postawa władcy raczej podoba się tutejszym mieszkańcom, zawsze mógłby w końcu coś popsuć. Na północy tych ziem znajdują się głębokie bagna, które są domem dla wielu rodzajów roślin, toteż wielu z alchemików ma tutaj swoje siedziby. Moczary mają jednak to do siebie, że trudno stworzyć tam infrastrukturę drogową, jest to oczywiście możliwe, ale dopóki nie pojawi się taka konieczność, alchemicy raczej nie mogą liczyć na wsparcie Korony.

7. Ziemie Milskie

Na wschód od stolicy znajdują się ziemie Milskie wraz ze swoim największym "miastem" Milskiem. Trudno nazwać to jednak miastem, jest to raczej zwykły punkt handlowy do którego zjeżdżają chłopi z okolicznych wsi chcąc sprzedać swoje dobra. Chów owiec i świń jest tutaj najbardziej popularny, właściwie są to jedyne zwierzęta jakie się tu chowie. Wełnę kupują przede wszystkim mieszkańcy pogranicza, zima tam pomimo wpływu klimatu morskiego, jest raczej mroźna, a dzięki ciepłym, wełnianym ubraniom można przetrwać zimę. Mięso jagnięce i wieprzowe nie cieszy się takim powodzeniem jak wołowina, ale ma swoich odbiorców. Oba te rodzaje mięsa są suszone, a następnie służą jako racje bojowe Tozgirskich wojsk, jest to rozwiązanie tanie ponadto mięso bardzo długo jest zdatne do spożycia, a także ma duże wartości odżywcze i dodaje sił.

8. Soligrad

Niezbyt wiele rzeczy chce rosnąć na tutejszych ziemiach, nie jest to jednak żaden problem ponieważ przyczyną takiego stanu rzeczy są ogromne podziemne złoża soli, tutejsze kopalnie przyczyniły się znacznie do rozwoju państwa, bez soli konserwacja żywności byłaby znacznie utrudniona. Znajdują się tutaj również złoża miedzi aczkolwiek brak infrastruktury drogowej, a także niewielka liczba chętnych do ich zagospodarowania nie zapowiada rychłego rozpoczęcia prac eksploatacyjnych. Książę Iwan I włada tutaj jedynie na papierze, prawdziwą władzę sprawują tutejsi baronowie solni, są to osoby, które faktycznie płacą spore podatki na rzecz korony, ale w zamian Król przymyka oko na pewne sprawy, które się tutaj dzieją.

9. Ziemie Siarczyńskie

Jak sama nazwa wskazuje, tutejsze ziemie pełne są złóż siarki chociaż niewiele z nich jest obecnie eksploatowanych. Siarka jest wydobywana głównie na potrzeby alchemików, którzy wykorzystują ją w swoich eksperymentach czy też innych procesach produkcji. Wydobywa się tu także kilka innych rzadszych związków chemicznych. Poza tym księstwo raczej nie wyróżnia się od innych, może oprócz smrodu jaki wydaje od siebie siarka.

10. Maisstadt
Miasto portowe i stolica tych terenów. Już sama nazwa wskazuje, że jest ona domem dla kolonistów z Werlandu. Okoliczne czarnoziemy pozwalają na uprawę zbóż, rolnicy właściwie nie zawracają sobie głowy czymś takim jak nawożenie czy jakakolwiek bardziej zaawansowana kultywacja terenu, zboże rośnie bez żadnej pomocy i to praktycznie wszędzie. Jest to typowe miasto portowe, banki, świątynie, zamtuzy, nic nadzwyczajnego.

11. Tengierk

Hoduje się tutaj głównie owoce. Samo miasto nie posiada jakichś szczególnych cech. Mieszkańcy tego rejonu są dość zadowoleni ze swojego życia.

12. Okawia

Te ziemie to właściwie przedłużenie Oberlandu z tą różnicą, że postawiono tutaj na produkcję stali, która stała się jeszcze tańsza po kolonizacji. Jest ona nie tylko lepszej jakości, niż ta z Werlandu, ale także znaleźć można jej znacznie więcej odmian.

13. Ziemie graniczne

Tutejszą stolicą jest Granisk i stał się on bardzo krótko po kolonizacji sporym punktem handlowym pomiędzy Tozgirem, a Kantonami. Tutejsze targi oferują właściwie wszystko czego można zapragnąć, a to sprowadza kolejnych inwestorów. Liga Denońska sama ma tutaj swoje kantory i właśnie z tego miejsca stara się wpływać na swoich konkurentów z północy.


14. Zielone Pola

Nazwa pochodzi od morza traw, jakie zastali tutaj koloniści w momencie swojego przybycia. Obecnie ziemia jest przekształcana w pola uprawne przez groźnego potentata rynku warzywnego znanego z wykorzystywania swoich pracowników tj. Pana S.

15. Olejne ziemie

Tutejsze ziemie zostały wyjątkowo wyprzedane szlachcie jako pierwsze i to po dość sporych cenach. Stało się tak dlatego, że można spotkać tutaj masę roślin oleistych, które wyrastają z ziemi bez jakiejkolwiek interwencji, a olej z tłoczni jest obecnie w cenie.

16. Zikrak

Właściwie nie wiadomo dlaczego to miejsce się tak nazywa. Ze wszystkich obecnie skolonizowanych ziem, te są najuboższe, ale wcale nie biedne. Znaleźć tu można wielkie łąki, które pasterze wykorzystują do wypasania swoich trzód.